İznik’te 59 Yıldır Yorgancılık Yapan Ali Topkara Çırak Bulamamanın Üzüntüsünü Yaşıyor

Bursa’nın İznik ilçesinde, 4 çocuk babası 72 yaşındaki Ali Topkara, çocuk yaşta başladığı yorgancılık mesleğini bugüne kadar sürdürdü. Ancak Topkara, mesleğini devam ettirecek çırak bulamamanın üzüntüsünü yaşıyor.

Topkara, 13 yaşında iken anne ve babasının yönlendirmesiyle bir yorgan ustasının yanında çırak olarak çalışmaya başladı. Uzun yıllar süren çıraklık ve kalfalık deneyiminin ardından 1980 yılında kendi iş yerini açan Topkara, ömrünü verdiği bu el sanatını yaşatmaya çalışıyor.

İleri yaşına rağmen hala müşterilerine yorgan yapmaya devam eden Topkara, gelecek kuşaklara mesleği aktaracak bir çırak bulamamanın endişesini taşıyor.

Ali Topkara, yaptığı açıklamada, 13 yaşından beri yorgancılık yaparak geçimini sağladığını ve yün yorgan, yastık ve yatak ürettiğini belirtti. Sabır gerektiren bu mesleği öğrenmenin zorluğuna dikkat çeken Topkara, “Artık arkadan gelen bir çırak olmadığı için işimizi devam ettiremiyoruz. Bu meslek, sabır isteyen bir zanaattır. Bu işi yapabilmek için sabır şart.” ifadelerini kullandı.

“Meslek Yavaş Yavaş Ölüyor”

İş yerini açtığı zamanlarda yün yorganlara talebin fazla olduğunu ve birkaç kişiye iş verdiğini hatırlatan Topkara, ancak zaman içinde talebin azaldığını ve yorgancı sayısının da giderek azaldığını dile getirdi. Öğrettikleri çırakların farklı mesleklere yöneldiğini belirten Topkara, “Her geçen gün meslektaşlarımızın sayısı azalmakta. Devletin bu konuda destek olması gerekiyor.” dedi.

Topkara, unutulmaya yüz tutmuş mesleklerin devlet tarafından desteklenmesi gerektiğini vurgulayarak, “Eğer devlet işin içine girer ve çırakların yetişmesini sağlarsa, bu meslekler yaşatılabilir. Aksi halde bu meslekler zamanla yok olacak. Biz son nesiliz. Arkamızdan gelen yok. Bu durum üzücü.” şeklinde konuştu.

Her meslekte olduğu gibi yorgancılığın da devlet desteğiyle geleceğini garanti altına alması gerektiğini söyleyen Topkara, sözlerini şu şekilde tamamladı: “Devlet destek vermezse, bu meslekler yok olmaya mahkumdur. Biz artık yaşlanıyoruz. Birilerinin bu el sanatlarına sahip çıkması gerekiyor. Yurtdışında yorganlarımızın kıymeti biliniyor ancak ülkemizde bu sanat unutulmaya yüz tutuyor.”